صِــدای قَهقَهــه خَلاقیــتْ در گــوشْ کلَمــات می پیــچَد
with the words
می دانیم خلاقیت را می‌توان گونه‌ای از خلقت معنا کرد؛ که برای آن باید خالقی خلاق بود تا خلقتی اعجاب‌انگیز به ارمغان آورد.
ایدِه گُسستنیـــه، حاجَت به بَستَنیـــه
ایدِه گُسستنیـــه، حاجَت به بَستَنیـــه
هُنـــر دیْـــدن
مغز نابینا ماه و ماهیتابه را یکسان می‌بیند. این فقط میتواند مرگ یک اسفند ماهی باشد ولاغیر.
نُــــوبـــیْـــــنی
او درخت را می‌بیند اما چه کسی هیاهوی برخاسته از زمین به آسمان را می‌شنود؟
زیــستْ دَر مُحتَــوا
در کالبد مورچه نمی‌توان ابر بود، باید زمین را لمس کرد و آسمان را نفس کشید: این یعنی زیستن از جنس دیگری.
فَراسُـــوی ایــــدِه‌ها
روح ایده‌ها تا چند قدم میتواند از کالبد زندان مانند ذهن بگریزد؟
ایدِه گُسستنیـــه
هُنـــر دیْـــدن
مغز نابینا ماه و ماهیتابه را یکسان می‌بیند. این فقط میتواند مرگ یک اسفند ماهی باشد ولاغیر.
نُــــوبـــیْـــــنی
او درخت را می‌بیند اما چه کسی هیاهوی برخاسته از زمین به آسمان را می‌شنود؟
زیــستْ دَر مُحتَــوا
در کالبد مورچه نمی‌توان ابر بود، باید زمین را لمس کرد و آسمان را نفس کشید: این یعنی زیستن از جنس دیگری.
فَراسُـــوی ایــــدِه‌ها
روح ایده‌ها تا چند قدم میتواند از کالبد زندان مانند ذهن بگریزد؟
خَـلاقیَــت
دُورِه هــای آموزِشــــی
داوینــــــــچی کُــــــــد
صدای قدم‌های خلاقیت در راهرو می‌پیچید، بوی عطری که به خودش زده فضا رو پرکرده است. خلاقیت، به کالبد رادیمگ در آمده پشت درِ خانه‌ی ذهنت ایستاده و آرام می‌کوبد. کیفی سنگین حامل محتوا بر دوشش است. و راه گشودن در، بر روی خلاقیتِ بدل شده به داوینچی کد همین‌جاست.
دوره ۹۶
دوره‌ی ۹۶ نقشه‌ی یافتن مجهول‌های این راه پرپیچ است. الگوهایِ یافتن راه‌ها و بی‌راهه‌ها که آدمی بی‌آن‌ها کورمال‌کورمال میتواند سال‌ها دور خودش بچرخد؛ و این تمام چیزی که وصل شدن به الگوی بی‌نهایت تولید محتوا را میسر می‌کند یافتن جواب درست مجهولات.
دربـــارِه‌ْی رادیمَـــگ
دربـــارِه‌ْی رادیمَـــگ
من می‌گویم عمر انسان از صدها سال هم میتواند عبور کند. می‌توان تنها یک‌بار زیست اما صدها سال تجربه را در خود جای داد؛ تمام تلاش من در این سال‌ها در اتمسفر رادیمگ همین بوده است. تلاش بر جای دادن صدها سال تجربه‌ی زیست درست و نادرست در محتوا. امید است که بتوانم رادیمگ را به انسانی چند صد ساله بدل کنم که شیشه‌ی عمرش را نه تنها من، امیرحسین راد، بلکه تمام آن‌ها که با ما همراه‌اند پر کنند. شیشه‌ای به عمق کلمات.
آخَریـــــــــــن مَقـــــــــــالات
L A T E S T B L O G S
رادیْکســــــــت
R A D I C A S T S
